بد صاحب خونه ای هستی خدا... انقدر بهمان خوش گذشته که نفهمیدم این ده روز کی گذشت... آخر، جانم به قربانت.. اینطوری که نمی شود... فکر ما خطا کارها را هم بکن.. یک دهه گذشته و هیچ چیز از این مهمانی، سهم ِ من بدکار و آدم بد ِ قصه ها نشده... جز دعای عهدی که یار وفادار شش ساله ی من ست... اصلن چیز زیادی نمی خواهم.. همین دعا را از من ِ حقیر قبول داشته باش، باور کن تا آخر عمر کنیزی تو و معصومت را می کنم... اصلن یادم نیست اولین بار، این دعا را کجا شنیدم، از کی گرفتم... اصلن من که از این آدم های اهل دعا نبودم که... حداکثر چیزی که از تو میخواستم، قبول شدن توی فلان درس بود.. ولی یکهو به خودم آمدم دیدم حفظ شده ام از بس مسیر کتابخانه تا خانه را با دعای عهد آمده ام... هنوز هم که هنوز است، ب بسم الله را که می گوید گر می گیرم.. انگار که بخواهند صاف بایستم.. انگار درست حاضر شده باشم توی محضر آقا... من لیاقت ندارم که... ولی چشمهام خیس خیس می شود با خواندنش... باید خیلی پوست کلفت باشم که هرروز هرروز بگویم یا حی قبل کل هی... ولی باز هم موقع حرف زدن یادم برود... یادم برود این معده ی خالی برای مرتاض شدن نیست... برای فهمیدن و دیدن نعمت هایی ست که هرروز دم دستم بود و نمی دیدمش... یادت هست پیارسال از شدت تشنگی گریه کردم؟! من خر، بعد دو سال عمق فاجعه ی کربلا دستم آمده... که تشنه بودن چه بلایی سر آدم می اورد... الهی... توی این سپیده صبح یازدهمین روز، دستم را سمت تو می گیرم و عاجزانه از تو میخواهم برکت این ماه و نعمت های بی حد و حصرش را شامل من و همه ی آدم های شبیه من، آدم های بهتر و بدتر از من بکنی... به اشد وضع ممکن... آمین !!
سه شنبه 10 مرداد 1391 ساعت 09:13
سلام خدام!
بازم من ِ سرکش پیدام شد این ورا.. راستش خودت که بهتر از من
میدونی، از وقتی چند تا پست نوشتم ولی تایید نشد دیگه از اینجا زده شدم با
خودم می گفتم اینجا هم سانسور داره.. اومدن به اینجا رو واسه خودم قدغن
کرده بودم، چون نمی خواستم به این تشبیه برسم که نکنه بارگاه اصلی و خداییت
هم اینجوریه.. که با سانسور به حرف بنده هات گوش میدی.. بعد با خودم گفتم
اصلا از کجا معلوم پست رو ثبت کردند و من به اینجا سر نزدم و ندیدمش..
هان؟! برا همین بود که دوباره اومدم اینجا،
اومدم اینجا که ازت همین
امشب بخوام.. ببین دقت کن.. شب قدر نیستها.. امشب اومدم مهمون خودت باشم..
تویی که این یک ماه رو گفتی من خدا، اینم سفره ام.. بیا هرچی میخوای بردار
برو.. اگه هم نبود بازم از خودم بخواه.. ببین تو که من رو میشناسی و هرچی
توی دلم هست رو هم میدونی... ولی بازم میخوام بگم.. بگم که من از این سفره ی
درندشت صبر میخوام، فهم میخوام، عقل میخوام، جرئت میخوام، شعور و قدرت
تجزیه تحلیل و انتخاب می خوام... میخوام که اینهارو توی دلم قوی کنی...
کمکم کنی که اگر ادعای بندگیت رو کردم شرمنده نشم پیشت...اگر ادعای فهم
کردم تو خلوت خودم نگم خب حالا چی؟! حالا که فقط خودم اینجام واقعا فهم و
شعوری ک ادعاشو می کنم رو دارم؟!!!
خدایا یک عمر ازت خواستم راه راست رو
سمتم کج کنی ولی این رو هیچ وقت نخواستم که بهم نگاهی بدی که بتونم باهاش
راه راست رو ببینم الان اون نگاهه رو میخوام... خدایا خیلی اذیتم تو این
وضعیت... تو این گیر و دار دو راهی که نه، چند راهی بدجوری دارم مچاله
میشم!!!.. خدایا خودت دستمون رو بگیر که ..
یکشنبه 8 مرداد 1391 ساعت 02:56
خالق من بهشتی دارد نزدیک ٬
زیبا
و بزرگ
و دوزخی دارد کوچک و بعید
و در پی دلیلی ست که ببخشد ما را
گاهی به بهانه ی یک دعا در حق دیگری
و شاید امروز
آن روز بی دلیل باشد . . .
پنجشنبه 5 مرداد 1391 ساعت 04:26
خدایا
همه چیز رو در این شبهای عزیز به دستهای پر قدرتت میسپارم....
پنجشنبه 5 مرداد 1391 ساعت 04:20
دلم برای دلت عجیب گاهی میگیرد خدایا
من اینجا و تو انجا
میدانی چند وقت هست که نیستی؟
بخوان مرا به سوی خودت
اگر نیامدم هم ، کشان کشان ببر ...
دلم برایت عجیب تنگ است ... گواهش هم این دانه های اشک است ...
یکشنبه 25 تیر ماه سال 1391 ساعت 22:17
خالقم ،معبودم ،تمام وجودم از تو
اگر روزی صد هزار بار هم بگم شکرت ، بازم کمه
مهربانم این یه ذره ایمان رو از من نگیر
یکشنبه 25 تیر ماه سال 1391 ساعت 16:54